گفتگو با دكتر شهاب علیپور روانشناس تخصصی كودك در برنامه ققنوس
علیپور در این برنامه در مورد روانشناسی رشد و تحول كودك پیش از تولد صحبت كرد و گفت : پیشرفتهای فنی با گشودن پنجرهای به محیط داخل رحم، فرصتی را برای توصیف تعامل بین احساسات و فیزیولوژی مادر و جنین و رفتار جنین به گونهای فراهم كرده كه قبلا وجود نداشته است. این پیشرفتها مسیر را برای فرزندپروری و رشد كودك قبل از تولد گشوده است. دوره قبل از تولد و مواجهه با جنین متولد نشده، نشان از آغاز پیوستگی زندگی بشر در جهت تحقق «خود» است. با گسترش تعریف استاندارد از پیوستار و تداوم زندگی، تجربه قبل از تولد نیز به بخشی از این پیوستار زندگی تبدیل میشود كه به شكل گیری ما كمك كرده و تعیین میكند كه چه كسی هستیم و چه كسی خواهیم شد.
آن گونه كه متخصصان بیان میكنند، شرایط زندگی قبل از تولد، باعث شكوفایی یا عدم شكوفایی تواناییها و استعدادهای ژنتیكی میشود. نحوه رشد و یادگیری انسان به تعامل پویای بین طبیعت (وضعیت ژنتیكی) و پرورش (تغذیه ای، عاطفی، جسمی، محرك و غیره) بستگی دارد. مراحل قبل از تولد، پری ناتال و دوران اولیه پس از تولد، میزان رشد بیولوژیكی و روانی فرد را تعیین میكنند و تجارب قبل از تولد بر معماری مغز تأثیر میگذارند. بینشهایی كه در ارتباط با این زمینه مطرح شده اند، این واقعیت را گسترش داده اند كه رابطه فرزند با مادر قبل از تولد، از نظر تاریخ زندگی، نقطه آغاز تجربه بعدی زندگی انسان است. او همچنین در ادامه گفت :
روانشناسی تحولی از پیش از تولد تا دوران مرگ را بررسی می كند.بر این اساس، رعایت این اصول، زمینه فرزندپروری قبل از تولد را برای والدین فراهم مینماید و پیامدهای فردی و اجتماعی مثبتی در پی خواهد داشت. طبق نتایج به دست آمده از این تحقیق، شش مبنای نظری شامل مبانی فرهنگی- اجتماعی، مبانی حقوقی، مبانی دینی- اسلامی، مبانی روانشناختی، مبانی زیستشناختی و مبانی شناختی و 31 اصل در زمینه فرزند پروری قبل از تولد از دادهها استخراج شدند كه میتوانند بهعنوان پایه و اساس الگوی فرزند پروری قبل از تولد قلمداد گردند.