وقتی «كتاب» دست «سینما» را می‌گیرد

حامد موسوی، نویسنده و سینماگر، در این برنامه زمان ورود ادبیات و كتاب به سینما و تلویزیون را همان آغاز ظهور سینما دانست و گفت: هنر و سینما منافع خود را در این دید كه به سراغ ادبیات برود؛ چون ادبیات بهترین منبع الهام بوده‌است و مردم به واسطه ادبیات و قصه‌های آشنایش، به سینما راغب‌تر و با آن بیشتر ارتباط می‌گرفتند.
او افزود: درواقع سینما به ادبیات و كتاب مدیون است؛ چراكه سینما، راه و چاه محتوا را از «ادبیات» یاد گرفت.
موسوی ورود تكنولوژی به سینما و تلویزیون را آغاز ناسازگاری آنها با «ادبیات» دانست و گفت: از زمانی كه سینما و تلویزیون به سمت اعجاز رفت و بیشتر به اعجاز و شعبده پرداخت، «محتوا» را از دست داد و درواقع دلیل «از دست رفتن محتوا» در سینما، «نارفیقی به كتاب و ادبیات» بود.
او با تاكیدبر «ضرورت همراهی ادبیات با سینما و تلویزیون» گفت: تجربه نشان داده‌است وقتی «ادبیات و كتاب» دست «سینما» را میگیرد، محتوا زاده می‌شود؛ آنچنانكه از همان ابتدا، نسلی از سینماگران ما، كه بیشتر با كتاب همنشین و مانوس بودند، آثار فاخر و پرمحتوایی را تولید و عرضه كردند؛ اثاری چون امیر ارسلان نامدار، حسین كرد شبستری، آرامش در حضور دیگران، گاو، شب قوزی و... .