علیرضا قزوه تازه‌ترین سروده خود را به مقام والای سردار میرزا محمد سلگی، راوی كتاب «آب هرگز نمی‌میرد» و جانبازانی كه همانند او با فداكاری و مخلصانه از میهن و آرمان‌های خود دفاع كردند، تقدیم كرد.
سردار میرزا محمد سلگی، راوی كتاب تحسین شده "آب هرگز نمی‌میرد" كه به دلیل عوارض ناشی از استنشاق گازهای شیمیایی در دوران دفاع مقدس و جراحات جانبازی در بخش مراقبت‌های ویژه بستری بود، صبح روز 14 فروردین‌ماه، آسمانی شد و به یاران شهیدش پیوست.
در روزهای اخیر دل‌نوشته‌ها و یادداشت‌های متعددی پس از انتشار خبر درگذشت این مجاهد سرافراز، از سوی فعالان فرهنگی منتشر شد. علیرضا قزوه، شاعر، در همین رابطه تازه‌ترین سروده خود را به مقام والای سردار سلگی تقدیم كرد. سروده قزوه كه برای انتشار در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار گرفته به این شرح است:
باده‌نوشان خانه‌آباد در خرابات او خرابند
چند در زخم و خون و آتش؟ وقت آن شد كمی بخوابند!
باد بودند و تیر سركش، خاك بودند و آب و آتش
بعد از این شعله‌اند و طوفان، بعد از این نور و آفتابند
گنج علمند و كنز عشقند، شهره تا آن سوی دمشقند
سطرهای كتاب دردند، فارغ از دفتر و كتابند
با دو پای بریده چون كوه ایستادند و قد كشیدند
سربلندان كوی ایثار، سر به زیران انقلابند
فصل گلچینی است و این خاك، پشت هم میزبان باغی است
لاله‌های دیار عرشند، عاشقانی كه در حجایند
خوش به حال شما كه نورید، روشنان دم ظهورید
جلوه صبح را نبینند چشم‌هایی كه مست خوابند
خاك را غرق نور كردند، از قیامت عبور كردند
موج‌ها تا همیشه موجند، آب‌ها تا همیشه آبند
منبع :تسنیم
