كتاب «شهریار ایرانی، دیباچه‌ای بر نظریه سیاست در ایران» تالیف صادق حیدری نیا در انتشارات سروش منتشر و روانه بازار نشر شد.
در این كتاب بیش از چهل متن كهن از اواخر قرن سوم تا اوایل قرن هفتم بازخوانی شده است. نویسنده می‌كوشد در این اثر نمایی عینی و ملموس از اندیشه و سیاست را در آیینه اسطوره و تاریخ ایران ترسیم كند.
آرمان شهریاری در ایران باستان، نظریه‌ای تاریخی - اساطیری است كه بازتاب آن در اندرزنامه‌ها، كتیبه‌های تاریخی و متون حماسی، فراوان است. آموزه‌های شهریار آرمانی كه در كتیبه‌های هخامنشی آمده از طریق برخورد یونانیان با ایران، به آن دیار هم راه یافته و بر اندیشۀ افلاطون در طرح نظریه‌اش تأثیر گذاشته است.
در عالم اسلامی، فارابی در پرداخت مدینۀ فاضله پس از وی نظام‌الملك در سیاست‌نامه‌اش از نظریۀ شهریاری بهرۀ فراوانی برده‌اند. در روزگار ساسانیان، بیش از گذشته به ویژگی‌های شهریار فرهمند پرداخته شد و نخبگان آن عصر، اندرز‌های سیاسی و اخلاقی اش را به پادشاه در قالب پندنامه‌ها نوشتند. این سنت در دوران اسلامی با سبك اندرزنامه‌نویسی رواج گسترده‌ای پیدا كرد و با عنوان سنتی سیاسی تا روزگار مشروطه ادامه یافت.
